1929 Duesenberg Model J 'Sweep Panel' Dual-Cowl Phaeton by LeBaron

To, co uczyniło Model J ikoną, znalazło dodatkowe potwierdzenie w postaci potężnego modelu "SJ" o mocy 320 koni mechanicznych (239 kW), stworzonego na podwoziu o długości 142,5 cala (362 cm) przez Freda Duesenberga i wprowadzonego w maju 1932 roku. Mówiło się, że jest zdolny osiągnąć prędkość 104 mil na godzinę (167 km/h) na drugim biegu, a jego prędkość maksymalna na trzecim biegu wynosiła 135–140 mph (217–225 km/h). Pomimo braku synchronizacji skrzyń biegów, raportowano czasy przyspieszenia od 0 do 60 mph (97 km/h) na poziomie około ośmiu sekund oraz od 0 do 100 mph (0–161 km/h) w 17 sekund, co było imponujące w czasach, gdy nawet najlepsze samochody tamtej epoki rzadko przekraczały prędkość 100 mph (160 km/h).

Philip K. Wrigley, pasjonat Duesenberga, osobiście zaangażował się w Model J, podróżując do fabryki Duesenberga, aby nadzorować i uczestniczyć w ukończeniu swojego własnego podwozia o numerze 2177 z silnikiem J-121, zamontowanym w nadwoziu Convertible Coupe od Murphy'ego. Po roku użytkowania zdecydował się na wymianę karoserii na rzecz "Sweep Panel" Dual-Cowl Phaeton, który był w posiadaniu H. Leslie Atlassa, przyjaciela rodziny.
Duesenberg, dokładnie zgodny z wizją swojego pierwszego właściciela, Philipa K. Wrigleya, trafił na posiadłość rodziny w Pasadena, Kalifornia, by po pewnym czasie wrócić do fabryki Duesenberga w 1936 roku. Po II wojnie światowej ponownie pojawił się w południowej Kalifornii, aby ostatecznie znaleźć się w kolekcji Thomasa Corna. Kolejne zmiany właścicieli doprowadziły go do Clintona A. Reynoldsa, a następnie do kolekcji Terence'a E. Adderleya, znanego kolekcjonera klasyków amerykańskich, gdzie poddał się pełnej restauracji zleconej renomowanemu specjaliście Duesenberga, Brianowi Josephowi z firmy Classic & Exotic Service.

Restauracja została ukończona w 2004 roku, a samochód zaprezentowano na Pebble Beach Concours d'Elegance, zajmując trzecie miejsce w kategorii Duesenberg. Kolejne wystawy, takie jak ACD Club National Reunion w 2010 roku, przyniosły mu nagrody, w tym Trofeum Freda i Augusta Duesenberga dla Najlepszego Duesenberga oraz Trofeum Harolda Amesa dla Najlepszego Występu. Warto wspomnieć, że ta wystawa była największym zgromadzeniem Duesenbergów w jednym miejscu, obejmując 40 samochodów w pokazie w sobotę i około 35 innych Duesenbergów obecnych w Auburn w tym weekendzie, co daje łączną liczbę 75 samochodów!

Po śmierci Adderleya w 2018 roku samochód został sprzedany z jego kolekcji w 2021 roku do innej kolekcji znaczących amerykańskich samochodów przedwojennych, która już miała doświadczenie z Duesenbergami. Po przybyciu do nowego domu samochód przeszedł niewielki lifting kosmetyczny i mechaniczny, ponieważ restauracja Briana Josepha została znakomicie zachowana. W 2022 roku samochód powrócił na Pebble Beach Concours d'Elegance, ponownie zajmując trzecie miejsce w kategorii.

Zachowując oryginalne podwozie, grodzicę i silnik (w tym numerowany obudowany J-121 oraz pasujący oryginalny wał korbowy 121), a także karoserię LeBaron wymienioną na życzenie swojego wyjątkowego pierwszego właściciela, J-121 to spektakularny samochód, który pozostaje wierny wizji Philipa K. Wrigleya, konesera Duesenberga.

Aukcja dostępna na stronie domu aukcyjnego Rm Sotheby's