Porsche 911 S Coupe z 1968 roku - USA

Fabrycznie dostarczony "sportowy" model 911 S; idealny kandydat do kontynuowania wyścigów zabytkowych.

•     Mistrz krajowy CASC z 1977 r. z wybitnym kierowcą rajdowym Porsche Jacquesem Bienvenue.
•     Został całkowicie odrestaurowany na początku lat 90. i zaprezentowany w barwach mistrzowskich z 1977 r.
•     Napędzany przez 2,0-litrowy silnik 901/02 "twin-plug" zmodernizowany do specyfikacji 911 R; całkowicie przebudowany przez Callas Rennsport w 2020 r.
•     Doskonałe pochodzenie i rodowód wyścigowy, z znaną historią zawodów od nowości
•     Opcjonalnie wyposażony w pojedynczy fotel wyścigowy i inny sprzęt sportowy, co zostało odnotowane w jego Kardexie.

Po tym, jak ich specjalnie zbudowany i zbyt oczywisty projekt 911 R został zdegradowany przez FIA do roli prototypu Grupy 6, Porsche pod koniec 1967 roku zreorganizowało swoją strukturę homologacji dla wyścigów klasy GT-2 i GT-3. W sezonie 1968, modele 911 T i 911 S otrzymały nową homologację na używanie tej samej gamy silników. Aby wesprzeć tę reorganizację, Porsche wydało 60-stronicowy podręcznik "Sports Purpose Handbook", czyli obszerny katalog wyposażenia wyścigowego, które mogli zamawiać klienci startujący w wyścigach. Niektóre z tych części były znane, inne zmienione, a wiele zupełnie nowych - ale wszystkie miały homologację FIA. Te "sportowe" części mogły być dostarczane fabrycznie do nowych zamówień lub montowane przez dealerów Porsche w istniejących już samochodach klientów.

W miarę jak podręcznik był aktualizowany przez następne cztery lata, samochody wyścigowe T lub S klientów były często gruntownie ulepszane poza ich oryginalnymi (jeśli w ogóle) specyfikacjami "przeznaczenia sportowego" dostarczanymi przez fabrykę. Tak było w przypadku tego 911 S. Szczycące się bogatą dokumentacją i jeszcze lepszym pochodzeniem podwozie 11800988 jest z pewnością jednym z najbardziej zwycięskich prywatnych Porsche prowadzonych przez Kanadyjczyków z tamtego okresu.

Pochodzący z Montrealu entuzjasta wyścigów i wędrowny zawodnik SCCA, Claude Humbert, odebrał to specjalnie zamówione 911 S 7 czerwca 1968 roku za pośrednictwem lokalnego dealera, Auto Hamer Porsche. Humbert zażyczył sobie, aby jego zamówienie było wyposażone w specjalny pojedynczy sportowy fotel Recaro (ale z dwoma zestawami pasów bezpieczeństwa), przedni stabilizator, zbiornik paliwa o zwiększonym zasięgu, mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu, lusterko Talbota, opony Dunlop i pięciobiegową skrzynię biegów ze zdejmowanym drugim zestawem biegów.

Choć nie jest to zapisane w fabrycznej kopii Kardexu, zdjęcia z wyścigów i ogłoszenie Humberta o sprzedaży samochodu wyraźnie pokazują dodatkowe, znaczące modyfikacje, które zostały przeszczepione bezpośrednio z podręcznika Porsche o zawodach. Najciekawsza jest wzmianka Humberta o "lekkich" opcjach o kodach 9541 i 9542, które całkowicie usuwały wygłuszenie kabiny i podkład podwozia. Notatka w oryginalnej książce gwarancyjnej samochodu mówi, że gwarancja fabryczna została unieważniona z powodu braku podkładu, co potwierdza, że przynajmniej ta jedna opcja była fabryczna, mimo że nie została odnotowana w Kardexie. Humbert używał tego 911 S do intensywnych wyścigów wytrzymałościowych, które odbywały się latem 1968 i 1970 roku, podczas których, co niewiarygodne, przejechał ponad 35 000 mil.

Najlepszy wynik Humbert osiągnął 14 września 1969 roku, podczas CASC Quebec Regional Molson Trois-Rivieres Grand Prix. W tym wydarzeniu zajął 3 miejsce za dwoma innymi wyścigowymi 911 prowadzonymi przez wieloletnich mistrzów Quebecu, Jacques'a Duvala i Jacques'a Bienvenue. W rzeczywistości to Bienvenue, jeden z najlepszych kanadyjskich kierowców sportów wytrzymałościowych, który - odwołując się do kłopotliwej formy Ossi Blue, która podążała blisko w jego lusterku wstecznym tego dnia - stał się jego kolejnym właścicielem 16 czerwca 1971 roku.

Bienvenue był stałym bywalcem światowej sceny sportów motorowych, startując w najlepszych wyścigach długodystansowych dla znanych zespołów napędzanych silnikami Porsche, takich jak Brumos, Heimrath Racing, George Dyer i Bytzek Automotive. Przez następne dziewięć lat z powodzeniem prowadził samochód w regionalnych i krajowych kanadyjskich zawodach GT-2, w tym odnosił znaczące zwycięstwa w edycjach Pucharu Burmistrza z 1973 i 1977 r., które odbywały się na rodzinnym torze Bienvenue'a w Mont-Tremblant.

W 1977 roku Bienvenue i jego 911 S zdobyli mistrzostwo FASQ Regional D-Production, a także tytuł mistrza CASC w tej samej klasie. Nigdy nie był typem kwiecistego kierowcy, Bienvenue powiedział felietonistom, że jego rumak to "stare Porsche z 1968 roku, które kupiłem za 3000 dolarów od gościa z Quebecu". W 1980 roku - swoim ostatnim sezonie z tym samochodem - zajął drugie miejsce w klasie FASQ Regional GTU-2.

W czerwcu 1981 roku Bienvenue sprzedał samochód (za bardziej znaczącą sumę niż 3000 dolarów) początkującemu zawodnikowi Andre Thibaultowi, który kontynuował używanie go w regionalnych zawodach wytrzymałościowych przez następne cztery lata. W 1989 roku zmęczone 911 S zostało nabyte przez kolegę z wyścigów, Jacques'a Rivarda, i przez kolejne cztery lata starannie odrestaurowane do specyfikacji "jak z wyścigów", z ważnym wkładem Humberta. Co ważne, obecny silnik samochodu to poprawna, magnezowa jednostka typu 901/02 "twin plug", która została profesjonalnie zmodernizowana do specyfikacji 911 R.

W czerwcu 1981 roku Bienvenue sprzedał samochód (za bardziej znaczącą sumę niż 3000 dolarów) początkującemu zawodnikowi Andre Thibaultowi, który kontynuował używanie go w regionalnych zawodach wytrzymałościowych przez następne cztery lata. W 1989 roku zmęczone 911 S zostało nabyte przez kolegę z wyścigów, Jacques'a Rivarda, i przez kolejne cztery lata starannie odrestaurowane do specyfikacji "jak z wyścigów", z ważnym wkładem Humberta. Co ważne, obecny silnik samochodu to wierna epoce, magnezowa jednostka typu 901/02 "twin plug", która została profesjonalnie zmodernizowana do specyfikacji 911 R podczas renowacji Rivarda. W międzyczasie, swój zewnętrzny wystrój zawdzięcza Bienvenue'owi, który w 1977 roku zdobył mistrzostwo w tym samochodzie. Historyczne zdjęcia towarzyszące sprzedaży weryfikują wiele poprawnych szczegółów, w tym zestaw magnezowych kół wyścigowych Minilite i wewnętrzną klatkę z szelkami. Obecnie jest wyposażony w dwa fotele, co pozwala na bardziej praktyczne użytkowanie na drodze.

Przechodząc od Rivarda przez kolekcje kilku znanych zawodników w ciągu kolejnych dwóch dekad, ten niezwykły egzemplarz 911 S "Sports Purpose" został nabyty przez nadawcę z Los Angeles w 2007 roku. Pod ich troskliwą opieką, samochód skorzystał z mechanicznej konserwacji zapewnionej dzięki uprzejmości specjalisty marki Callas Rennsport w pobliskim Torrance w Kalifornii. Towarzyszące faktury wskazują na kompletną przebudowę potężnego 2,0-litrowego silnika wyścigowego 911 R na początku 2020 roku i kontynuację rozległej obsługi technicznej w Callas Rennsport, aby zapewnić, że samochód był zawsze gotowy do jazdy. Od czasu odrestaurowania silnika, skrzyni biegów i przekładni odnotowano tylko ograniczone, nietraktowane mile.

Prezentowany dziś w swojej najciekawszej konfiguracji "as-raced" - w której odniósł zwycięstwo w rękach jednego z najbardziej pożądanych kanadyjskich kierowców rajdowych tamtych czasów - ten samochód wyścigowy 911 S byłby idealnym uczestnikiem wielu imprez wyścigowych na najwyższym poziomie.

Zapraszamy do oryginalnego opisu i link do aukcji na stronie:

www . rmsothebys . com/en/auctions/am23/amelia-island/lots/r0032-1968-porsche-911-s-coupe/1324726