Samochód zabytkowy Warszawa to jedno z najbardziej rozpoznawalnych aut polskiej produkcji z okresu powojennego. Jego historia jest nierozerwalnie związana z polską motoryzacją oraz zmieniającym się krajobrazem Polski w czasach PRL-u.

Zabytkowa Warszawa zadebiutowała w 1951 roku jako produkt Fabryki Samochodów Osobowych (FSO) w Warszawie. Model ten był oparty na licencji radzieckiego samochodu GAZ-M20 "Pobieda", który był produkowany od końca lat 40. XX wieku w ZSRR. Polska wersja, chociaż wzorowana na radzieckim odpowiedniku, z czasem zyskała własne, unikalne modyfikacje.

Wyposażony w czterocylindrowy silnik o pojemności około 2,1 litra, samochód Warszawa rozwijał moc w przedziale 50-75 KM. Charakterystyczną cechą były jego zaokrąglone kształty, duże reflektory i masywna przednia grill, co odzwierciedlało stylistykę samochodów z lat 50.

Warszawa zyskała popularność w Polsce ze względu na swoją niezawodność i uniwersalność. Służyła jako taksówka, samochód służbowy, pojazd instytucji państwowych oraz jako auto rodzinne. Była obecna w wielu aspektach codziennego życia Polaków.

Po ponad dwóch dekadach produkcji, w 1973 roku, z taśm FSO zjechała ostatnia Warszawa. Choć produkcja została zakończona, samochód ten pozostaje żywy w pamięci wielu Polaków jako symbol epoki.

Dzisiaj Warszawa jest ceniona przez kolekcjonerów i miłośników motoryzacji jako ważny fragment polskiej historii motoryzacyjnej. Pojazd ten, choć już nie jest obecny na drogach tak często jak kiedyś, nadal budzi uczucia nostalgi i jest uważany za ikonę polskiej motoryzacji.
Podsumowując, samochód Warszawa to nie tylko środek transportu, ale również ważny symbol polskiego przemysłu motoryzacyjnego i świadectwo zmieniających się czasów w historii Polski.