Nazwa marki wzięła się od nazwiska jej założyciela Enzo Ferrari. Włoska firma powstała w 1938 roku, a od 1947 roku zaczęła produkcję samochodów. Warto wspomnieć, że słynny Enzo Ferrari prowadził zespół wyścigowy od 1929 roku, który nazwał Scuderia Ferrari. Pierwsze litery S.F. widniały na logo marki Ferrari.
W latach 1969 - 2016 pieczę nad Ferrari sprawował Fiat, gdzie słynna marka znalazła się w grupie Ferrari Maserati, która z kolei była niezależna od innych marek będących częścią tego koncernu. W styczniu 2016 roku marka Ferrari należy do Exor N.V., Piero Ferrari (syn Enzo Ferrari) oraz prywatnych akcjonariuszy.
Skąd się wzięło logo Ferrari?
Pewien włoski lotnik Francesco Baracca był postacią historyczną, ponieważ podczas I wojny światowej zestrzeli 34 samoloty należące do wroga. Po tym wyczynie postanowił namalować na kadłubie swojego myśliwca czarnego, wierzgającego konia, który symbolizował szczęście. Niestety twórca czarnego ogiera nie dożył do końca wojny. W roku 1923 Enzo Ferrari miał ten przywilej poznać rodziców Francesco Baracca i to oni właśnie namówili Enzo do zamieszczenia czarnego ogiera jako logo na samochodach, zapewniając, że przyniesie to wielkie szczęście. Tak też się stało. Włoch postawił na czarnego konia i jest on nieodłącznym elementem marki Ferrari do dnia dzisiejszego.

Ferrari 328 GTB zostało wprowadzone w 1985 roku jako następca Ferrari 308 GTB. Był to pierwszy model z serii Ferrari 308/328/348, napędzany 3,2-litrowym silnikiem V8 o mocy 270 koni mechanicznych. Model posiadał poprzeczną 5-biegową manualną lub 3-biegową automatyczną skrzynię biegów, system zawieszenia składający się z podwójnych wahaczy, sprężyn śrubowych, stabilizatorów i amortyzatorów teleskopowych, a także hamulce tarczowe na cztery koła.
Wygląd zewnętrzny tego klasyka został zainspirowany modelem 308 GTB i charakteryzował się nisko zawieszoną sylwetką ze stromo pochyloną przednią szybą, długą maską i agresywnym przodem z głębokim spojlerem na podbródku i pojedynczym zestawem świateł przeciwmgielnych. Był dostępny zarówno w wersji nadwozia typu coupe, jak i targa i miał szeroką gamę opcji kolorystycznych.
Ferrari 328 GTB zostało zastąpione przez Ferrari 348 w 1989 roku i było produkowane do 1995 roku. Ferrari 328 GTB jest uważane za klasyk i jest bardzo poszukiwane przez kolekcjonerów i entuzjastów.

Zalety samochodu zabytkowego Ferrari 328 GBT:
1. Doskonałe osiągi: Ferrari 328 GTB ma 3,2-litrowy silnik V8, który wytwarza 275 koni mechanicznych, co jest więcej niż wystarczającą mocą do szybkiego przyspieszania i osiągania wysokich prędkości.
2. Unikalna stylistyka: Ferrari 328 GTB ma unikalny i kultowy styl, który odróżnia go od innych samochodów.
3. Niezawodność: Samochody zabytkowe Ferrari 328 GTB są znane jako zabytkowe auta niezwykle niezawodne i stosunkowo łatwe w utrzymaniu.
4. Płynne prowadzenie: Auta zabytkowe Ferrari 328 GTB jest chwalone za płynne prowadzenie, dzięki czemu jazda nim jest przyjemna.

Wady samochodu zabytkowego Ferrari 328 GBT:
1. Drogie: Modele Ferrari 328 GTB są bardzo drogimi samochodami, jeżeli chodzi o cenę jak i utrzymanie pojazdu.
2. Trudno znaleźć części: Ponieważ Ferrari 328 GTB jest starszym modelem, znalezienie części do niego może być trudne.
3. Nie nadaje się do codziennego użytku: Ferrari 328 GTB nie jest przeznaczone do codziennego użytku i najlepiej sprawdza się podczas weekendowych wyjazdów lub jazdy na torze.

Ferrari 500 TRC Spider był samochodem wyścigowym produkowanym w ograniczonej liczbie, zbudowanym przez Ferrari w latach 1957 i 1958. Był oparty na 500 Testa Rossa berlinetta, ale ze skróconym rozstawem osi, mocniejszym silnikiem i lekką aluminiową karoserią. Modele 500 TRC były pierwszymi produkowanymi Ferrari wyposażonymi w niezależne tylne zawieszenie, a także pierwszymi Ferrari zaprojektowanymi i zbudowanymi z aluminiowym nadwoziem.
Model ten został zaprezentowany na Mille Miglia w 1957 roku, gdzie zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej i pierwsze w klasie sportowej. Samochód odniósł wielki sukces na europejskiej scenie wyścigowej, wygrywając swoją klasę w 12-godzinnym wyścigu Sebring w 1957 r. i 24-godzinnym wyścigu Le Mans w 1958 r.
Wyprodukowano tylko 22 egzemplarze 500 TRC Spider, co czyni go rzadkim i bardzo poszukiwanym klasykiem. Był to ostatni model z klasycznych Ferrari z silnikiem z przodu i pozostaje popularnym samochodem wśród kolekcjonerów i entuzjastów.

Zalety auta zabytkowego Ferrari 500 TRC Spider:
1. Ferrari 500 TRC Spider to piękny klasyczny samochód o ponadczasowym designie.
2. Klasyk ten posiada mocny silnik z 4-biegową manualną skrzynią biegów, która może osiągnąć maksymalną prędkość 210 km/h.
3. Samochód jest lekki, waży zaledwie 820 kg.
4. Ferrari 500 TRC Spider to samochód z limitowanej edycji, który wyprodukowano tylko w 22 egzemplarzach.

Wady samochodu zabytkowego Ferrari 500 TRC Spider:
1. Samochód jest niezwykle drogi i trudny do znalezienia.
2. Klasyk ten ma ograniczoną serię produkcyjną, co utrudnia znalezienie części i serwisu.
3. Ten samochód zabytkowy ma ponad 50 lat i może wymagać wielu zabiegów konserwacyjnych i pielęgnacyjnych.
4. To auto zabytkowe ma niski prześwit, co utrudnia jazdę po nierównym terenie.

Ferrari 512 BBI (Berlinetta Boxer) był produkowany przez Ferrari w latach 1981-1984. Był następcą Ferrari 365 GT4 BB, którego zastąpił. Klasyk ten był pierwszym 12-cylindrowym samochodem drogowym z silnikiem umieszczonym centralnie, wyprodukowanym przez Ferrari.
Model 512 BBI był wyposażony w 4,9-litrowy, płaski 12-cylindrowy silnik o maksymalnej mocy 340 KM. Rozpędzał się od 0 do 100 kilometrów na godzinę w 5,3 sekundy i osiągał prędkość maksymalną 295 km na godzinę.
Klasyk ten miał 5-biegową manualną skrzynię biegów, mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu i jednotarczowe suche sprzęgło. To zabytkowe auto posiadało również niezależne tylne zawieszenie, zębatkowy układ kierowniczy, wentylowane hamulce tarczowe na 4 koła i aluminiowe felgi.
Model 512 BBI był produkowany w trzech wersjach: oryginalny 512 BBI, 512 BBI QV (Quattrovalvole) i 512 BBI LM (Le Mans). QV był najmocniejszy, z maksymalną mocą 360 KM. LM był wersją wyścigową o maksymalnej mocy 370 KM.
W 1984 roku model 512 BBI został zastąpiony przez Ferrari Testarossa.

Zalety samochodu zabytkowego Ferrari 512 BBI:
- Ferrari 512 BBI to bardzo kolekcjonerski super samochód o ponadczasowym designie, który nadal świetnie wygląda i wzbudza niemałe zainteresowanie.
- Był to jeden z pierwszych samochodów wyposażonych we wtrysk paliwa Bosch K-Jetronic, dzięki czemu osiągał imponującą moc 360 KM.
- 512 BBI ma świetne osiągi i doskonałe prowadzenie dzięki 5-biegowej manualnej skrzyni biegów i mechanizmowi różnicowemu o ograniczonym poślizgu.
- Jest wyposażony w wentylowane hamulce tarczowe, które zapewniają doskonałą siłę hamowania.
-Wnętrze jest luksusowe i dobrze wyposażone, dzięki czemu jazda jest wygodna i przyjemna.

Wady samochodu zabytkowego Ferrari 512 BBI:
- Ferrari 512 BBI to drogi samochód w zakupie i utrzymaniu.
- Nie jest tak szybki, jak niektóre inne super samochody z jego epoki, takie jak Lamborghini Countach.
- Ze względu na swój wiek 512 BBI może być podatny na problemy mechaniczne i może być trudno znaleźć części zamienne.
- Klasyk ten raczej nie nadaje się do dalekich podróży ze względu na brak komfortu.